Omgaan met groei.

Dat is wat ik hoor bij mij aan tafel.

''Hoe kan het zijn, dat ik er zolang over heb gedaan?''
''Nu ik eenmaal zover ben, kan ik het me niet meer voorstellen…..dat ik dat zo lang heb volgehouden.''

Als je eenmaal je doel hebt bereikt, lijkt het achteraf allemaal een piece of cake. Je vergeet héél snel hoe moeilijk je het vond.

Het kan gaan om weggaan bij een werkgever, van baan wisselen, voor jezelf opkomen, kwetsbare zaken communiceren met je partner of andere belangrijke beslissingen.

Een paar weken geleden zat je nog middenin het zoeken naar een andere manier om met dingen om te gaan, was je jezelf aan het voorbereiden, had je misschien wel allerlei negatieve gedachten over mogelijke consequenties of zag je beren op de weg. En nu is het zover.

Je hebt die ene beslissing genomen en uitgevoerd. En, wat blijkt......: het valt allemaal best mee!

Of is het zelfs heel goed uitgevallen. Je bent blij met het resultaat en ook helemaal vergeten waarom je er zo moeilijk over deed. Dan is het heel makkelijk te denken; Waarom heb ik hier nu zo lang over gedaan?

Begripvol en met medeleven naar jezelf (terug)kijken is een waardevolle vaardigheid om te leren.

De kunst is om dat deel van jezelf in ere te houden, wat zoveel moeite had met de verandering.
Hierdoor blijf je contact houden met (kwestbare patronen van) jezelf, op een respectvolle en waarderende manier.
Want wellicht komt er een keer iets anders nieuws wat je wilt leren. En dan kan je repsectvol terugkijken op je eigen ervaring. Je weet tenslotte hoe het was....

Als je dát kunt, heb je nog veel meer geleerd dan alleen maar "dat je je doel kunt bereiken".

Je hebt ook geleerd hoe jij jezelf kunt steunen in een veranderproces.

Dubbelop :)

‍

‍